Na krótko przed Niedzielą Palmową zabraliśmy się, wraz z s. M. Anną, 
za przygotowywanie palemek. Mam wrażenie, że z roku na rok są one coraz ciekawsze wizualnie, bo nasza kreatywność również jest coraz większa. Czas spędzony przy ich pieczołowitym tworzeniu zdecydowanie należy do pożytecznych i sympatycznie spędzonych, głównie przez możliwość wspólnej integracji i rozmów. Zachęciło nas to również do większych rozważań i chwili refleksji nad tym ważnym dniem i nadchodzącymi świętami.
Tego samego dnia, czyli 24. marca miało miejsce Zawarcie Przymierza Miłości w Sanktuarium Zawierzenia przez Dominikę i Weronikę. To właśnie tego dnia w miarę jak zbliżała się godzina 19-sta serce biło nam coraz szybciej. Przygotowując się do tego od ponad roku, wiedziałyśmy, że ta chwila kiedyś nastąpi. O. Arkadiusz wprowadził atmosferę rodzinną, pełną humoru, ale także zadał nam kilka ważnych pytań i wspomniał sytuację, gdy Bóg pytał Adama gdzie on jest pomimo, iż jest on wszechwiedzący oraz zachęcił nas do zastanowienia się, w tym ważnym dniu i ważnym czasie, gdzie my jesteśmy w naszym życiu, w jakim konkretnym miejscu naszego życia. Cieszyłyśmy się, że możemy ten szczególny dla nas dzień przeżywać wraz z dużą częścią bydgoskiej Szensztackiej Młodzieży Żeńskiej. Nie czułyśmy się najważniejsze, bo wiedziałyśmy, że w tym dniu Maryja jest w centrum naszego życia. W poczuciu, że to kolejny ważny i dojrzały krok pragnęłyśmy, by przygarnęła nas Ona do swojego serca.