22 czerwca odbyło się kolejne spotkanie młodzieży Szensztackiej. Hasło Ja tu Jestem! Towarzyszyło nam od pierwszych chwil naszego spotkania. Rozpoczęliśmy Adoracją Najświętszego Sakramentu, podczas której każdy miał okazję do osobistego spotkania z Jezusem. Był to świetny wstęp do głębokiego przeżycia pięknie ukształtowanej Mszy Świętej. Po krótkiej przerwie na małe, „co nie co” wróciliśmy wspomnieniami do Dnia Dziecka, by jeszcze raz podziękować sobie za to, co wspólnie udało nam się stworzyć dla tych, których Jezus tak chętnie błogosławił. Pozdrowieniem Pana Boga dla nas była mała Marysia, którą możecie zobaczyć na grupowym zdjęciu. Ku naszemu zdziwieniu bardzo dobrze odnalazła się w naszym towarzystwie i nawet dała się zaprosić na czekoladową babeczkę. Podczas warsztatu prowadzonego przez s. M. Annę odkrywaliśmy kolejna tajemnicę obecności Boga pośród nas. Po krótkim wstępnie każdy z nas otrzymał parę czarnych rękawiczek oraz worek na śmieci i tak wspólnie wyruszyliśmy by sprzątać świat. Po co to wszystko? By odkryć obecność Boga w naszym życiu, zrobić coś wspólnie, zrobić coś dobrego i odkryć jedną z największych tajemnic Naszego Sanktuarium. Jeśli chcecie dowiedzieć się, na czym ona polega obserwujcie naszego Fanpage www.facebook.com/mlodziezszensztackabydgoszcz lub też skontaktujcie się z tymi, którzy ją odkryli. Był też czas na konkrety mianowicie ognisko, kiełbachę, szaszłyki i pyszną karkóweczkę. Nasze spotkanie zakończyliśmy u naszej Niebieskiej Matki w Sanktuarium odmawiając modlitwę O Pani Moja i was też zawierzyliśmy 😉 Niestety nie zdążyliśmy zagrać w podchody, ale nic straconego kolejne spotkanie 7 września i może Ty dasz się na nie namówić? Dziękujemy Księdzu Pawłowi, który zawsze wiernie służy nam kapłańska posługą. Oraz za gościnność naszych Szensztackich Sióstr.
Oto parę słów od uczestników:
Na dzisiejszym spotkaniu SMS ( spotkanie młodzieży Szensztackiej) bardzo podobał mi się temat, dużo wyciągnęłam z nauki o tym, że dzięki łaskom, które rozdaje nam Maryja możemy zbliżyć się do Jezusa. Adoracja Najświętszego Sakramentu jest jednak moim ulubionym punktem programu, idealnie pasowała do tematu „Ja Tu Jestem”. Na tym spotkaniu poznałam również nowe ciekawe osoby.
Monika
Jak dla mnie to spotkanie było świetne, dlatego, że były na nim nowe osoby i mogłam poznać nowych ludzi zupełnie od podstaw, a tego potrzebowałam. Sam program uważam, że był bardzo ciekawy, a szczególnie zbieranie śmieci w lesie. Nakłoniło nas to do refleksji, a zarazem świetnie spędziliśmy wspólnie czas, przy tym bezinteresownie robiąc coś ciekawego dla środowiska.
Aga
Bardzo podobała mi się konferencja. Siostra opowiadała o oddawaniu Matce Bożej naszych nawet najmniejszych trudności i cierpień, aby łaska mogła obfitować. Nasze cierpienie może pomóc innym ludziom, dzięki temu możemy zmienić świat na lepszy. Wspólne zbieranie śmieci w lesie oraz ognisko pomogło nam w integracji grupy.
Ewelina
Bardzo podobał mi się moment wyjścia do lasu, aby zbierać śmieci. Wszyscy chętnie przyjęli ten pomysł i z zapałem przystąpili do działania. Smutno było patrzeć jak bardzo zaniedbane jest to, co zostało nam dane za darmo i daje nam życie. W trakcie prac naszła mnie refleksja, że las sam się nie obroni i powinniśmy mu pomóc. Na tej samej zasadzie powinniśmy zwrócić uwagę, na ludzi wokół siebie, którzy nie potrafią poradzić sobie z dręczeniem, prześladowaniem, wyśmiewaniem. Musimy także pomóc osobom, które wprowadzają ten nieporządek, zwrócić im uwagę, pokazać drogę do Boga.
Mateusz
Oto filmik ze zdjęciami przygotowany przez kandydatkę Dominikę 🙂
16 czerwca, przeżyliśmy osiemnastą rocznicę poświęcenia naszego Sanktuarium Zawierzenia. Można powiedzieć, że osiągnęło pełnoletność. I chyba coś w tym jest, bo coraz częściej docierają do nas osoby, które doświadczyły konkretnych cudów z tego miejsca. 🙂
Po uroczystej Mszy Świętej, której przewodniczył ks.bp. Bogdan Wojtuś, odbyło się poświęcenie Placu Zabaw i z tej okazji postanowiliśmy zafundować wszystkim pyszne desery owocowo- lodowe. Mieliśmy też bardzo konkretny wkład w ukształtowanie duchowych aspektów tego szczególnego dnia. Mianowicie we współpracy z rodzinami Szensztackimi prowadziliśmy koncert uwielbienia na zakończenie, którego nasze Apostołki Maryi rozdały wszystkim uczestnikom pozdrowienie samego Jezusa.
W sobotę dnia 16 marca na Piaskach w Sanktuarium Zawierzenia wzięliśmy udział w Wielkopostnym Diecezjalnym Skupieniu Młodzieży. Na początku naszego skupienia w imieniu gospodyń miejsca gorąco przywitała nas s.M.Franciszka, następnie ks. Piotr Wachowski (Diecezjalny Duszpasterza Młodzieży) wprowadził nas w temat naszego spotkania oraz wspólnie pomodliliśmy się o owocne przeżycie czasu skupienia i dary Ducha Świętego. Wielkim wyzwaniem było dla nas oddanie telefonów komórkowych – choć pod koniec dnia stwierdziliśmy, że było to bardzo potrzebne, aby wsłuchać się w to, co mówi do nas Jezus. Wysłuchaliśmy ciekawej konferencji na temat:- “Bogu tak – dziś”. Mieliśmy też czas na wspólne rozmowy, małe co nie co oraz integrację. Podczas skupienia udaliśmy się do Kościoła Świętej Rodziny, aby razem pomodlić się przed kopią obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej i oddać naszej Matce swoje sprawy. Wspólnie opracowaliśmy plan na Drogę Krzyżową ulicami Bydgoszczy. W klimat Wielkiego Postu wprowadziła nas pantomima “Światłość w ciemności świeci” przygotowana przez naszą młodzież, wielu z nas doprowadziła do łez. Nie zabrakło Koronki do Bożego Miłosierdzia, pięknej adoracji, Sakramentu Pokuty i Pojednania. Przybyła do Nas też Justyna – długoterminowa wolontariuszka ŚDM w Panamie i opowiedziała nam o swojej przygodzie. Nasze Skupienie zakończyło się Eucharystią, podczas której słowem pokrzepił nas o.Maciej. Każdy uczestnik na pamiątkę otrzymał obrazek Matki Boskiej Częstochowskiej, Matki Boskiej Trzykroć Przedziwnej oraz kawałek z potłuczonej ( podczas Piasków Panamy) stągwi wraz z cytatem Papieża Franciszka.
Kinga.
Chodzę do pierwszej klasy liceum. Przyjechałam na Piaski z przyjaciółką. Postanowiłyśmy razem spędzić skupienie wielkopostne, które odbyło się przy Sanktuarium Zawierzenia. Przeżyłyśmy tam naprawdę bardzo dobry i owocny czas. Sanktuarium Zawierzenia – miejsce do którego się wraca i to nie tylko fizycznie. Wspólnie spędzone rekolekcje na zawsze pozostaną w naszych sercach. Będą naszą ‘tajną bronią’, gdy w życiu nie wszystko będzie szło po naszej myśli. Wrócimy do chwil, gdy to nie nasze JA było najważniejsze, lecz nasz Stwórca, który umarł za nasze grzechy. Łączył nas śpiew, modlitwa i przede wszystkim On – nasz Bóg. Cieszę się, że zawsze mogę wrócić w to miejsce i “naładować baterię”. W czasie skupienia osobiście najbardziej przeżyłam adorację Najświętszego Sakramentu oraz spowiedź świętą. Uważam, że Wielki Post wyjątkowo pomaga zrozumieć to, co Bóg chce nam dziś powiedzieć. Podsumowując zachęcam każdego do przyjazdu na Piaski. Niech to miejsce stanie się twoim, osobistym łącznikiem z Bogiem:)
Justyna Kruzel ze Szczepanowa.
Zaangażowanie się w coś, pociąga za sobą ryzyko i trud. Jeżeli natomiast jest to słuszna sprawa, to płynie z niej dodatkowo wiele korzyści i dobra. Chociaż zdawałem sobie sprawę, że może być ciężko z wygospodarowaniem czasu, aby przygotować się do Wielkopostnego Dnia Skupienia dla Młodzieży na Piaskach – w szczególności ze względu na zmiany, które zadziały się moim życiu w ostatnim czasie – zdecydowałem się wziąć udział w przygotowaniu pantomimy. Grając jedną, z głównych ról – Jezusa, nie mogłem pozwolić sobie na opuszczanie prób. Dodatkowo pomagałem też obsługiwać sprzęt, co dawało poczucie jeszcze większej odpowiedzialności. Pan Bóg jednak pomógł mi poukładać moje plany oraz obowiązki w taki sposób, że mogłem uczestniczyć (nie tylko jako uczestnik, ale także jako wolontariusz) w tych obfitych w Jego łaski dniach. W tym miejscu pokazał mi On również Swoją Miłość, którą dzieli się z nami poprzez innych ludzi, a także ponownie uświadomił o tym, że posiadamy ograniczenia, które należy akceptować, ponieważ jesteśmy tylko ludźmi.
Z sobą i innymi kobietami na Piaskach/„Kobieca” chwila
oddechu na Piaskach
W dobrym towarzystwie, przy pięknej pogodzie i z chwilą
wyciszenia – tak upłynęło skupienie „Zaprojektuj swoje wnętrze z MTA”.
Uczestniczki, studentki i dziewczyny pracujące, zaczęły
swoje „babskie spotkanie” już w piątek wieczorem (15 lutego) integracją, pysznym
jedzeniem, dobrym filmem nie zabrakło też Adoracji Najświętszego Sakramentu
oraz głębokich rozmów.
Ja dołączyłam do nich dopiero nazajutrz rano – czas spędzony
na oczekiwaniu na resztę w Sanktuarium Zawierzenia zapamiętałam, jako okazję do
wyciszenia, wspaniałej chwili „sam na sam”.
Drugi dzień zaczął się Mszą św. w Sanktuarium. Po śniadaniu
przyszedł czas na indywidualne rozważanie fragmentu Ewangelii. Wyczekiwanym
punktem programu była konferencja „Oto ja… żona”, przygotowania przez Panią Małgorzatę
Jasińską – żonę, mamę, babcię, która, będąc już na emeryturze, ukończyła
podyplomowo „Relacje interpersonalne i profilaktyka uzależnień” na UKSW. W
Bydgoszczy prowadzi m.in. spotkania dla narzeczonych.
Podzieliła się z nami wiedzą i doświadczeniem, przypominając
m.in., że w drugim człowieka najbardziej przeszkadza nam to, czego nie znosimy
w sobie samych – i to właśnie jest często powodem naszych niezrozumiałych dla
innych, wyolbrzymionych zachowań.
Konferencja poruszała kwestie dobrego przygotowania do
małżeństwa, usłyszałyśmy też rady, jak pielęgnować już zawarty związek.
Nieoczekiwanie mogłyśmy też skorzystać z przepięknej pogody.
Kilkanaście stopni powyżej zera (w połowie lutego!) i bezchmurne niebo wręcz zapraszały
na małą wycieczkę. Dla mnie był to chyba najradośniejszy moment – mogłyśmy
cieszyć się nadchodzącą wiosną, a jednocześnie karmić ciekawą rozmową podczas
długiego spaceru. Jeszcze w mieście, a już jak na wsi…
Siostra Anna przygotowała dla nas też małe zajęcia
artystyczno-wnętrzarskie, podczas których odkryłyśmy właściwości magnetycznej
farby tablicowej i najprostszy sposób na szybkie suszenie 😉
Przeżyłyśmy dobry czas, w którym najważniejsza była okazja
do spotkania z innymi kobietami, sobą, Bogiem i Maryją. Mogłyśmy wejść w
relacje, przejrzeć się w oczach innych – życzliwie usposobionych – kobiet,
docenić ich i własne zalety. Czas „na spokojnie”.
Miejsce: Przy Sanktuarium Matki Bożej Trzykroć Przedziwnej na Piaskach . ul Smukalska 113
Temat: Wybacz Sobie
Dopiero z wystaw sklepowych zniknęły znicze, a na ich miejscu już pojawiły się pierwsze gwiazdki, bombki, choinki, aniołki i Mikołaje. Może już złapałeś się na tym, że pod nosem nucisz Last Christmas? A co z czasem OCZEKIWANIA na święta, tęsknotą za widokiem choinki, odliczaniem dni na kalendarzu adwentowym z ukrytymi czekoladkami i zbieraniem obrazków za obecność na porannych roratach?
Pomyśl czy obecność na każdych roratach nie była twoim pierwszym wyzwaniem i zdobyciem postawionego sobie celu? Hartowaniem ducha i osobowości?
Czy na prawdę już nie potrzebujemy tego czasu? Czasu zatrzymania wyciszenie, ćwiczenia się w wiernym oczekiwaniu na wielkie wydarzenie?
Na nowe narodziny Boga w moim życiu!
Dlaczego temat “Wybacz sobie” ?
Ponieważ za mało wierzymy w to, że BÓG NAS KOCHA i stale troszczy się o nas, a za często chcemy żyć po swojemu i nie zawsze wychodzi nam to na zdrowie.
Dlatego zapraszamy serdecznie na to spotkanie na Piaskach!!
SMB, czyli Spotkanie Młodzieży Bydgoskiej to nowa forma spotkań przy Sanktuarium Zawierzenia na Piaskach. Ta inicjatywa jest skierowana do wszystkich młodych ludzi w Bydgoszczy, począwszy od gimnazjalistów poprzez szkoły średnie, aż do studentów.
Jeśli chcesz spotkać się z ludźmi w Twoim wieku, dowiedzieć się czegoś nowego, dobrze spędzić czas i naładować duchowe akumulatory w objęciach Matki Bożej, przyjedź!
